Imię: Rose, niczym najpiękniejszy i najsłodszy kwiat, delikatny, lecz niebezpieczny.
Nazwisko: Night, nie zmieniło się od wieków.
Rasa: Wampir.
Wiek: Kiedy zostałam wampirem, miała 18 lat... Niedługo mija 100 rocznica.
Płeć: Kobieta
Ranga: Chce iść drogą wojownika.
Wygląd*: Rose ma bardzo jasne włosy, o dosłownie trzy odcienie ciemniejsze od trupio bladej skóry. Jej nos jest mały, lekko wklęsły, usta kształtne i pełne, a zielone oczy są okryte grubą warstwą ciemnych rzęs. Rose jest chuda i drobnej postury, ale nogi ma długie, aż do samej ziemi. Jest szczupła, a rysy jej twarzy są ładne: wystające kości policzkowe, widniejące centymetr pod jej oczami, dobrze zarysowany podbródek, delikatne kości żuchwowe, oraz długa szyja. Jej obojczyki tworzą zagłębienie, w którym spoczywa szkarłatny rubin na srebrnym łańcuszku. Rose nie jest płaska jak deska, wręcz przeciwnie, ale nie jest to też jakiś powód do pochwały. Jej biodra są dość wąskie, nogi i ramiona chude. Ma na sobie czarną, jedwabną bluzkę odsłaniającą pępek, a z tyłu sięga do połowy ud. Czarne jeansy ściśle przylegają do jej skóry, a sandałki na szpilkach odsłaniają pomalowane na czerwono paznokcie.
Charakter*: Rose jest wykwintna i wyrafinowana. Mówi się też, że jest zadziorna i arogancka, ma tupet, ale potrafi też być względnie miła. Na co dzień kryje się za chłodną maską, przedstawiającą wampirzycę bez skrupułów, bezwzględną. Nienawidzi siebie, bo twierdzi że ktoś, kto nie ma duszy nie powinien żyć, a ktoś, komu nie bije serce, nie powinien kochać. Tak więc dokłada wszelkich starań, aby się w nikim nie zakochać, przekonując siebie, że jej serce zastygło w kamień i kochać nie potrafi. Kiedy pierwszy raz posmakowała ludzkiej krwi, nie mogła się pohamować, piła i nienawidziła siebie za to. Teraz stara się pić zwierzęcą krew, ale nadal ma chłodny stosunek do samej siebie i dystans do innych.
Specjalne zdolności*:
-Wysuwanie kłów- potrafi już to robić na zawołanie.
-Potrafi pojawić się gdzieś tylko mentalnie- potrafi zjawić się jako projekcja w innym miejscu, ale najpierw musi to zaznaczyć na górze postu.
-Porusza się jak kot: cicho, bezszelestnie, szybko. Nawet najlepszy wojownik miałby trudności z dorównaniem jej.
Historia**: Rose urodziła się w zamożnej rodzinie w epoce, kiedy jeszcze nosiło się długie suknie i tylko chłopcy mogli chodzić do szkoły. Dorastała w poczuciu szczęścia i bezpieczeństwa... Pewnego dnia, w swoje 18 urodziny Rose wracała z klubu. Pierwszy raz się wtedy upiła. Szła, zataczając się na chodniku, aż nagle poczuła na sobie wzrok. Odwróciła się chwiejnie i zobaczyła czarnowłosego wampira o wygłodniałym spojrzeniu. Na początku była odurzona alkoholem, więc myślała, że to zwykły człowiek. Wampir podszedł do niej. Rose zaczęła z nim flirtować, ale on w żaden sposób nie starał się być dla niej miłym. Dziewczyna myślała, że chłopak tylko się z nią zgrywa i jakaż była szczęśliwa, kiedy w końcu ją pocałował... A potem pocałunek przeniósł na szyję... Aż nagle poczuła szczypanie w szyi, a potem wszystko zalała ciemność. Nazajutrz jej ciało zostało znalezione. Nie miała pulsu, serce nie biło. Lekarze uznali ją za zmarłą. Trzy dni później urządzono pogrzeb.
Kiedy nastała ciemność, Rose otworzyła oczy. Świetnie widziała wnętrze dębowej trumny. Wyważyła kopniakiem górę, po czym zaczęła w szaleńczym tempie odkopywać się, czując tylko głód. Biała suknia, w której miała wyjść za mąż, była cała w ziemi. W końcu się odkopała. Wystawiła rękę na zewnątrz, myśląc tylko: "KREW!". Kiedy cała się odkopała, w cieniu dębu koło jej mogiły zauważyła tego samego mężczyznę, który ją przemienił. Rzuciła mu się do gardła i tylko to potem pamiętała.
Obudziła się następnego dnia. Była w obcej sypialni, w wygodnym łożu z baldachimem. Nic ją nie bolało, ale czuła, jakby ktoś pogniótł jej wszystkie kości. Czuła dziwną pustkę, gdy zorientowała się że jej serce nie bije. Teraz wszystko widziała wyraźniej, każdy szczegół: krople deszczu na oknie, kurz na meblach, swoje blade odbicie w lustrze... Podeszła do lustra, wpatrując się w swoje odbicie ze zdziwieniem. Jej włosy były gładkie, lśniące i zdrowe. Oczy nabrały pewnego blasku. Skóra była mlecznobiała, a usta karminowo czerwone. Z przerażeniem się cofnęła, wpadając na ramę łoża. Usłyszała cichy śmiech. Zobaczyła postać skuloną w cieniu. Dobrze pani spała, Rose. Do blasku świec zbliżył się wampir, ten sam, który ją przemienił. Co ty mi najlepszego zrobiłeś? Rose nie pamiętała teraz o dobrych manierach.
Rose próbowała uczyć się u boku Dicksona uczyć się być wampirem. Potem dowiedziała się, że jej ojciec umarł. Potajemnie wybrała się na pogrzeb, pod ciemną peleryną, zakrywającą jej ciało, mimo że nie było słońca. Na miejscu niestety rozpoznała ją matka. Krzyknęła, po czym wzięła ją do domu. Tam Rose wszystko jej opowiedziała, całą historię ze szczegółami, na co jej matka -kobieta pobożna- odesłała ją do pokoju i wezwała egzorcystę. Ksiądz skropił Rose wodą święconą, a ona uciekła przez okno. Od tej pory nie odwiedzała już nikogo, kogo znała i przeprowadziła się z Dicksonem do Meksyku. Wampir trzymał ją krótko i nie był dla niej zbyt miły. Pewnego dnia wrócił do ich siedziby cały we krwi (oczywiście nie swojej) i próbował zhańbić Rose. Ona nie chciała na to pozwolić, więc wzięła jedną ze świec i podpaliła go. Następnej nocy wyruszyła statkiem do Miami, a stamtąd wyruszyła do Nowego Jorku. Od pięćdziesięciu lat nie zmieniała miejsca, poznając takie sławne osobowości jak Camille Belcourt, Raphael Santiago, Magnus Bane, Ragnor Fell, Jocelyn Fray, jej córkę, Clary Fray i męża Clary, Jace'a Herondale'a.
Ograniczenia*:
-Nie może być na świetle dziennym
-Nie może dotykać ognia
-Nie może dotykać wody święconej
-Nie może wymawiać imienia pana Boga
Indeks 
Akcepcik!!!